توسط بابا مجتبی
| جمعه بیست و نهم اسفند ۱۳۹۹ | 19:37
دخترکم سلام. دیروز اتفاق جالبی افتاد. وقتی توی ماشین منتظر اومدن مامانی از مغازه بودیم یه دفعه چشمت افتاد به فیوزهای زاپاس ماشین و به یاد قدیما افتادیم که باهاشون "کلید بازی" می کردیم: تا مامانی از ماشین می رفت بیرون، تو میومدی جای اون می شستی و می شدی خانوم کلید ساز. منم یه پسری بودم که مامانم توی حموم، اتاقش یا ... گیر کرده بود و نیاز به کلید یدک داشت. می رفتیم توی نقشمون و چند باری کلید بازی می کردیم تا مامانی برگرده (گاهی برگشتنش طول میکشید و من همه اقوامم توی یه جایی گیر می کردن
). دیروزم همین بازی رو کردیم. به اضاقه اینکه به آرزوت رسیدی و تونستی رکورد روی هم سوار کردن فیوزها رو بشکونی.
امروز با هم رفتیم یه پارک جدید که تقریبا" انتهای خیابون پیروزیه و اسمش یادم نیست. با توجه به خراب کردن پیست دوچرخه سواری، شاید اینجا رو جایگزینش کنیم (هر چند دوره). پارک قشنگیه و هم کلی پله داره واسه رفتن به ارتفاع و تماشای شهر از بالا و هم واسه پیاده روی جای خوبیه.
وقتی رسیدیم خونه، دیدم توی اتاقت خیلی ناز نشستی و گیتار دستته. چیزی متوجه نشدم تا اینکه بهم‌گفتی بیا داخل و اونجا بود که متوجه دلبل زنگ زدنهای مامانی شدم : جشن روز مرد.
